Sunday, October 21, 2012

සිහින් දෙකොපුල්, ආල වඩමින්


ගියත් නුඹ විගසින් 
සලා ඉඟ සුඟ මැනවින්
මයේ හිත සැනකින්
කෙලෙස දෙනු ළඳ, නුඹට මෙලෙසින්


ගත හැකත් අතකින් 
මිටින් ගෙන ඉඟ රහසින්
කියන් නුඹ මෙලෙසින්
කෙසේ ඉනු ළඳ, ලොවට රහසින්
 
ප්‍රියකරුය සැබවින්
දෙව් ලියක් විලසින් 
ඉවත ලනු කෙලෙසින්
සිහින් දෙකොපුල්, ආල වඩමින්
 
ලොවම ඔහේ ඉත් දෙන්
කතා හදමින් සද්දෙන්
නුඹත් නුඹේ අස්නෙන්
නැගිට එනු ළඳ, මගේ පස්සෙන් ...  




No comments:

Post a Comment