සම කල නොහැකියි කිසි විට ලොකේ
රැකගනු උරුමය අපමන පන සේ
නොම වනසනු අප ඉපදුන දේසේ
මට මතකයි අර ඉස්සර කාලේ
කුරුලු ගීත නද සැරදෙයි දසතේ
අද ඒ විහගුන් රටගිය විලසේ
නෑ නද දෙන්නේ ඉමිහිරි නාදේ
සිත සුලං රැලි දසත හමද්දි
වෙල් ඉපනැලි වල මිහිර මතක් වි
හදවත හඩවයි අද අව් රශ්මි
නැහැ අර සීතල නළ අද අහිමී
අද ජාතික ගී, මව් හඩ දෙද්දී
අවජාතක උන් පය ලෙල වද්දී
මා හද ජාතික ආලෙන් තෙත්වී
කිම විමසයි මේ රටකට වේච්චී
No comments:
Post a Comment