මනමාළ සඳවතිය
සැඟවුනේ කොහිද නුඹ
ඉඟි බිඟි පපා පෙර
මැව්ව සියොලඟ සිහින මතකද ?
හද මා පාළුවෙන්
මිරිකුනා භීතියෙන්
නැති නිසා දකින්නට
පෙර පරිදී ආදරෙන්
දහස් ගව් දුර මැන,
දුකින් පෙලෙනා හදත් අරගෙන
එනු කෙලෙස කිව මැන
බෝ දුරයි නුඹ, ලඟට පෙනුනට
දුර අහස් ගැබ ගැන,
නුබේ ඔය හුරු කම
පොළවේ මේ වසමින
සිටින මට නෑ, හිතට බිය දෙන
No comments:
Post a Comment