ඇමිනිච්ච සුදු පිච්ච එකිනෙකට පැටලිලා
නැලවෙච්ච දිග කොන්ඩේ සොඳ සුවඳ තැවරුවා
රතු තිලකේ නුඹේ සිනහ එකට එක්කහුවෙලා
නිල් දෙනත බිමට බර තවත් හැඩවත් කරා
පන්සලේ සුදු පිච්ච මල් අතින් ගෙන දරා
දුටුව නුඹ පිංබරයි අද වගේම සිත පුරා
අපිට එක්කහු වෙන්න නොහැක ලොකය නිසා
නුඹ කියු හැටි තවම මතකේ ඇත සැඟවෙලා
අද නුඹත් හෙට ඇයත් තනිව ලොකය දිහා
දරාගෙන හිත බරින් ලොකයම සනසලා
කම් කිමද තවම මට නොතෙරේ පැහැදිලා
දුක් විඳින විට නුඹම තම සිතම රවටලා
නැලවෙච්ච දිග කොන්ඩේ සොඳ සුවඳ තැවරුවා
රතු තිලකේ නුඹේ සිනහ එකට එක්කහුවෙලා
නිල් දෙනත බිමට බර තවත් හැඩවත් කරා
පන්සලේ සුදු පිච්ච මල් අතින් ගෙන දරා
දුටුව නුඹ පිංබරයි අද වගේම සිත පුරා
අපිට එක්කහු වෙන්න නොහැක ලොකය නිසා
නුඹ කියු හැටි තවම මතකේ ඇත සැඟවෙලා
අද නුඹත් හෙට ඇයත් තනිව ලොකය දිහා
දරාගෙන හිත බරින් ලොකයම සනසලා
කම් කිමද තවම මට නොතෙරේ පැහැදිලා
දුක් විඳින විට නුඹම තම සිතම රවටලා
No comments:
Post a Comment