Sunday, October 20, 2013

කුණු කය














ගැස්සන ඉස්සෙන ලැම පිනි වැස්සක
කෙලෙසුන් බැඳුනා මදු මල් ඉත්තක
පාවෙන දුම් වැටි මවනා රැල්ලක
නැළවෙන ලිය නුඹ එල්ලී පොල්ලක

දකිනා විඳිනා රුව නුඹේ තත්පර
සැනසුම බැඳුනා මොහොතක් අද්දර
කුණු කය දිරනා මේ ලොව විස්තර
අමතක බැව් දැනූනා මට, මත්බර

සිඟිති මුවක සුව සිනා බලන්නට
මා දුව හා මොහොතක් එක් වෙන්නට
කාලය නැත ලොව, වැඩ එතරම් මට.....
කොයි යනවද සිත, වර නැළවෙන්නට


No comments:

Post a Comment