නුඹ මට දුරයි එය පිලිගන් මයේ සුද්දී..

උණුසුම නුඹේ හොරු අරගෙන ගියාදෝ
මලක මෙලක නැති වී පර උනාදෝ
සිත අබියස මතකය ගොලු උනාදෝ
නුඹ නැති ටිකට මා වෙනකෙකු වුනාදෝ


ලාහිරු හොරෙන් බැස යනවිට ක්ෂිතිජ ඉමේ
අත ගෙන නුඹේ පෙර දවසෙදි ගෙවුන පෙමේ
උනුසුම තවම ඇත මතකේ සොදුරු කමේ
කවදා කොතැන යලි ඒවීද ගෙවුනු සමේ


හුරතල් සිනා ඇසිපිය යට ලෙල දෙද්දී
නුඹේ මතකයන් මා සිත හොල්මන් වෙද්දී
රා කට්ටකට අමු මිරිසුත් ගැලපෙද්දී
නුඹ මට දුරයි එය පිලිගන් මයේ සුද්දී

පතමි දිවිය සරු වන්නයි

කෙලෙස ගොතනු පද රිසිනා - රුවට නුඹෙ සොද දිලෙනා
ගොතන විටදි පද අමුණා - බයයි මසිත දඟ කරනා

රන් අබරනු පළඳන්නයි - නුඹෙ සියොලග සිපගන්නයි
අත ගෙන ඔහෙ ඇවිදින්නයි - සිත ලොභ වෙද මටම බයයි

මද පවනයි මන බැල්මයි - මුදු කෙලියයි හරිම දගයි
කෝමලයයි සිරියාවයි - හද පිනවයි මා සනසයි

නොලියුනු කවි නොලියන්නයි - නුඹෙ ලෝකය නොකඩන්නයි
මට දුර ලොව නොපෙනෙන්නයි - පතමි දිවිය සරු වන්නයි

මගෙ දිවියට මල් වස්සන

සලන් සුමුදු මුදු සමනල

තටුත් සමග රිසි කෝමල

සෙනේ ගැඹුරු සේ සාගර

යවන් සෙමින් මා පාකර

සරත් සමය අර සුන්දර

කෙසේ විදිමු අපි පෙම්බර

නුඹත් සමග සිත් යාකර

හදින් ගමන් යමු සංවර

සුමුදු සමන් මල් පීදෙන

අන්න බලන් අර ලස්සන

සදෙන් අරන් ආ යෞවන

මගෙ දිවියට මල් වස්සන

තනිකම පාළුවයි මා නිති උරුම උණේ ....

පැතුම් පිරි හදවත බර දැනෙන වෙලේ
නුඹත් ඇවිත් එක් කෙරුවා පැතුම් විලේ
මටත් හොරෙන් පැතුමන් බිම වැටුණ වෙලේ
සමා අයදිමී පව මගේ නොවුන කළේ

සිහින මැදින් දිව යන විට සුන්දරය
පතන සිහින බිම වැටේද්දි ගින්දරය
කල් යල් බලා ගනු තීරණ මසුරන්ය
අද දුක් විධිමත් හෙට ජය පිණිසමය

තනිකම පාළුවයි මා නිති උරුම උණේ
නුඹ ඇවිදිනුයි හද පැල්පත එකලු කළේ
නැහැ කිසි දොසක් නුඹෙ කිමට රත්තරනේ
එකගෙයි වසනු බැරී හන්දයි මෙහෙම උණේ

යන එන දෙපස මල් සුවදින් සුපිපෙන්නයි
කරනා සෑමදේ නුඹහට හරියන්නයි
සමගිය සාමදානය නිති සිත පිබිදෙන්නයි
පතමිය දිවිය නුඹේ සැම විට සරු වෙන්නයි

ඇවිදින් අලුත් අවුරුදු කුමරුන් කවුරූ

වන රුක් දරා පල අතු අග නෙක අයුරූ
සත හේ තෙමො අනු නාදෙන් වී මිතුරූ
ගම වෙත් සිරිත් සිරියෙන් වී ලොව මියුරූ
ඇවිදින් අලුත් අවුරුදු කුමරුන් කවුරූ

වන පෙත හමත් සියුමැලි මද නළ සුමුදූ
නාදය කොහො හද නන්වති සැම සිනිදූ
කාලය ගෙවෙයි හමනා සුවධන් සැසදූ
අතිරස බැදෙයි සැම ගෙදරම රස පැරදූ

සැම දිදුලවයි නෙක නෙක පාටින් බැබලූ
සංතෝසයයි සිනහව පොඩි දුව වැටලූ
නැවුම් සුවද දෙන ගවුමින් ඇද පබලූ
ඔලිඳ කෙලී ඇය මැදිවී පොඩි යහලූ

සුසැට මායම් මගේම වේ නම් ...

සමයන් නොමවෙන් නුඹ නම් මනරම්
එකව ගෙවෙන රැය සැපැබිදි වන්නම්
යන්ට තනන්නට සිතන්ට හොද නම්
කද මලු බැදගෙන ඔබ හමුවෙන්නම්

කන්ට අදින්නට බොන්ටත් දෙන්නම්
සුසැට මායම් මගේම වේ නම්
වත්ත මයිමෙන් මා ගොඩ වෙන්නම්
රැය ගෙවෙණා කල පාළුව ඒ නම්

රස මිවිත උඹේ දෙපුලෙ තවන්නයි
මායම් ඇස් දෙක වත්තම් වෙන්නයි
රූප ශොභාවට සිත ගිනි ගන්ටයි
කියපන් රන් කද මා හෙට එන්නෙයි.. 

විමසිලි ඇසින් .....

යම යම බලා ඉදිරියටම නොබා පසූ
කදු හෙල් මහා ගංඟාවන් තබා පසූ
එක් එක් වැටකඩුළු බිදලා නොයෙක් හසූ
ජීවන ගමන ගෙනයනු සරු බවෙන් මුසූ

වැතිරී කටු කිනිති සැම තැන ජීවිතය
විමසිලි ඇසින් බලලා නිසි සාධකය
දමලා ගසන ලෙස නොම වී ජීවිතය
නිසි තැන කලට වෙලාවට යා යුතුය

රන් මුතු මැණික් දේපල තිබුණත් මොටද
හද සැනසුමත් වේලාවත් මවන්නද
දුප්පත් පැලක රතු හාලේ බතක් සොද
නිදහස් ලොවක හිදුමට සොද කලක් වෙද...? 

පතා ඉන්නෙමි සිහිනයෙන් මම්

දරා නෙතු අග සතුටු කදුලක්
මවාගෙන නුඹේ සුරත මොහොතක්
දරා ගන්නට නොහැකි වුවත්
පතා ඉන්නෙමි සිහිනයෙන් මම්

සරා සඳ මට අහිමි වුවත්
සිතුම් පොදි කදු වැටි තනයි නම්
සිහින මවමින් සතුටු වෙන්නම්
මගෙ කුමරිය නුඹ නොවෙ නම්

රටාවට බැදි සිහින වන්නම්
කලාවට නැති මවන සිත්තම්
සිතින් සිතමින් දිවි ගෙවන්නම්
නුඹේ දිවියේම මල් පිපේ නම්