එකියක් (මමත්)

විඳි පෙම් සුවය, නුඹ හා මම, පෙර කලක
සිහියට නැගෙයි, පාසල් පෙම, හිටි හැටිය
සමු දුන් නමුදු ආගම මුල් කර, ගෙදර
නුඹටම කියමි, මේ දුක මම, විඳි ගැහැට

හිටියත් මගේ සොහොයුරු ඒ කල, නමට
දුන් දස වදය නිදහස අහුරා, මේමට
මව් අසරනයි මම මෙන් එදවස, එමට
කිල පව කිමද දෙවියනි, කිව, මම නුඹට

නැහැ නිදහසක් එලියට මට, බසින්නට
මගේ යහලුවන් හා සමගිව, සිටින්නට
එකත් කමක් නෑ, ආගම, රකින්නට
පැතුවේ ඔබේ..  සතුටයි මම, විටින් විට

අම්මත් යටයි බැඳ යදමින්, ආගමකින්
පිය සෙනහසත් යට කරමින්, කල පවකින්
පාවා දුන්නේ මා තිරිසන් ගති, බෙහෙවින්
ඇති මිනි,සෙකුට, නැති හදවත, තෙත් බවෙකින්

කොහොමද කියන්, මම ආලය කරන්නේ
අත්සන් කරත්, මම හිත් ඇති කෙනෙක් නේ
හවසට ඇවිත් මගේ සියුමැලි ගත, කන්නේ
ඉවසනු කොහොම අම්මේ.. මම, නැත දන්නේ

කෙරුවත් දමා දහිරිය, දිවි ගෙවන්නට
මිනිහා දන්නේ නෑ, ආලය කරන්නට
බැන්ඳත් ඔනේ, මට, අතවර කරන්නට
ඌගේ, ගැහැණු ගොඩ එකියක් කරන්නට

දෙමසයි බිලිඳු මගේ කුසයට, ඌ දිපූ
එක දවසක් නැත, ආලෙන් මා, ඇමතූ
පල නෑ පුතේ.. මේ ලෝකෙට, නුඹ ආපූ
ඇබ්බැහි උනා මා, කුඩු මගේ, ලොව සැනසූ