දල්වා දහසක් පැතුමන්
සිටියා මා නෙතු දල්වන්
අරඹන්නට පෙම අද මගේ
නැවතත් අත් වැල් අල්ලන්
පැයක් බලන් හිටියා..
දෙකක් බලන් මම හිටියා..
ඇමතුම් මගේ එක දෙක වී,
කෙටි පණිවිඩ ගොඩ ගැසුනා..
තවමත් නුඹ නැති හින්දා
කාට කියන්නද මේවා...
ගැලපෙන්නැති අකුරු ගොඩක
සඟවමි කඳුළැලි ගංඟා ...
ආදරේ මගේ වැඩි හින්දා
සිතින් වසඟ කර හංගා
ඉන්නා විට මට සිතුනා,
"පුදන කොටම කාපි යකා"
No comments:
Post a Comment